برگاموت از خانواده مرکبات است که به رنگهای زرد و یا سبز وجود دارد. این میوه اندازه‌ای شبیه به پرتقال دارد و تحقیقات ژنتیکی در ررابطه با ریشه‌ی گیاه، ما را به این نتیجه رسانده است که برگاموت ترکیبی از لیمو و نارنگی تلخ است. برگاموت در زمستان شکوفا می‌شود و میوه‌ی آن ترشی کمتر از لیمو و تلخی بیشتر از گریپ فروت دارد. درخت برگاموت تا اندازه‌ای به یخبندان حساس بوده و در مناطق با یخبندان و سرمای کم به خوبی می روید.
از عصاره این گیاه برای طعم و عطر مواد غذایی به ویژه در صنعت چای ،عطر و لوازم آرایشی استفاده می‌شود.
منشا این گیاه کشور ترکیه است و از نام bergamottlo ایتالیایی برگرفته شده است. اولین سابقه‌ی ثبت شده از استفاده روغن برگاموت در رایحه به سال ۱۷۱۴ (یعنی تقریبا ۳۰۰ سال پیش) برمی‌گردد.این گیاه در مناطق مدیترانه‌ای می‌روید و در کشورهای ایتالیا و فرانسه به صورت تجاری کشت می‌شود. از اسانس برگاموت که به حالت روغنی یا بصورت گرانول وجود دارد برای معطرکردن انواع چای استفاده می‌شود. عصاره برگاموت برای اولین بار در قرن 19 میلادی توسط شخصی به نام ” ارل چالزگری” که نخست وزیر بریتانیا بود به چای سیاه اضافه شد و این ترکیب به نام او معروف شد.
ذهنیتی اشتباه درمورد چای معطر (ارل گری) وجود دارد که نوشیدن این نوع چای برای سلامتی مضراست. درصورتیکه این چنین نیست تمام محصولات چای معطر احمد با اسانس برگاموت معطر شده اند که برای سلامتی مضرنمی باشد.
