نه تنها چای عادتی خوشمزه و انرژی‌بخش برای میلیون‌ها نفر به‌صورت روزانه است، بلکه تحقیقات نشان داده‌اند که نوشیدن چای فواید سلامتی بسیاری دارد. چای ما با دقت زیاد انتخاب و آزموده می‌شود و علاوه بر مزه مطلوب، فواید سلامتی را نیز در هر جرعه دارد.شما شایسته نوشیدن باگیفیت ترین چای دنیا هستید.چای بعد از آب به عنوان پرمصرف ترین نوشیدنی در جهان شماخته شده است. ما همواره علاوه برانتخاب بهترین مزارع چای ،قواعد سخت گیرانه ای را، در هر مرحله از تولید و بسته بندی چای مان رعایت کنیم.
چرا چای بنوشیم؟
• آب بدن را تامین می‌کند.
• ارزش‌غذایی بالایی دارد.
• شامل آنتی‌اکسیدان است.
• اختلال شناختی را کاهش می‌دهد.
• به کاهش وزن کمک می‌کند.
تامین آب بدن
این اعتقاد قدیمی وجود دارد که نوشیدنی‌های کافئین‌دار مانند چای خواص ادرارآور دارند و بنابراین تاثیر معکوسی بر تامین آب بدن دارند که به‌طور بالقوه کمبود آب بدن را در مصرف‌کننده بالا می‌برد. مصرف چای تنها در صورتی در فرد اثر ادرارآور دارد که مقدار چای مصرف‌شده در یک وعده مصرف حاوی بیش از 300 میلی‌گرم کافئین باشد؛ این مقدار مساوی شش یا هفت فنجان چای در یک‌بار مصرف می‌باشد، به عبارتی یک وعده دارای کافئین در دوزی بیش از 300 میلی‌گرم ممکن است تاثیر ادرارآور داشته باشد؛ از طرفی بدن در تاثیرپذیری از کافئین رفته‌رفته مقاوم می‌شود بنابراین در رخداد غیرمحتمل تاثیر ادرارآوری، این تاثیر در افرادی که به‌طور منظم چای مصرف می‌کنند کاهش می‌یابد. از آن‌جایی که چای حاوی 99% آب است می‌تواند در تامین نیاز بدن به مایعات به‌صورت روزمره موثر باشد.
ارزش غذایی
کاترین تالماج، سخنگوی انجمن رژیم غذایی آمریکایی می‌گوید: «به نظر نمی‌رسد چای جنبه منفی داشته باشد.» چای اگر بدون شیر یا شکر مصرف شود، کالری ندارد و اضافه کردن شیر نیم‌چرب تقریبا 13 کالری به یک فنجان اضافه می‌کند و چای را گزینه سالمی برای مصرف‌کنندگان نوشیدنی‌های غیر‌الکلی و نوشابه‌ها قرار می دهد. چای به‌عنوان منبع طبیعی فلوراید، پتاسیم، منگنز و ویتامین B2 معروف است.
آنتی اکسیدان‌ها
معروف است که میوه‌ها و سبزیجات منابع خوبی برای آنتی‌اکسیدان‌ها هستند اما چیزی که کمتر به آن پرداخته شده است وجود آنتی‌اکسیدان در چای است. چای به‌عنوان منبع ارزشمندی از آنتی‌اکسیدان شناخته شده است که به مبارزه با رادیکال‌های آزاد در بدن کمک می‌کند. گروه عمده آنتی‌اکسیدان‌ها در چای فلاونوئیدهایی هستند که به نظر می‌رسد توسط بدن هضم، جذب و تبدیل شود. چای سبز بیشتر حاوی فلاونوئیدی به نام کاتچین است در عوض اکسیداسیونی که برگ‌های چای برای ایجاد چای سیاه تحت آن قرار می‌گیرند این فلاونوئیدهای ساده را به انواع پیچیده‌تری به نام تئافالوين، تئاروبيجين تبدیل می‌کند. مطالعات دریافته‌اند که آنتی‌اکسیدان‌های چای، به‌خصوص چای سبز ممکن است در رشد سرطان مثانه، سینه، ریه، معده، پانکراس و روده بزرگ تداخل ایجاد کند؛ مانع لخته‌شدن خون در شریان‌ها شود، چربی را بسوزاند، با استرس اکسیداتیو در مغز مقابله کند، ریسک ابتلا به بیماری اختلالات عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون را کاهش دهد، ریسک سکته را کاهش دهد و سطح کلسترول را بهبود بخشد.
کاهش تداخلات شناختی
در 2010 محققانی که روی زوال عقل، زوال شناختی و بیماری آلزایمر تحقیق می‌کردند دریافتند که افرادی‌که چای مصرف می‌کنند به‌طرز چشم‌گیری زوال شناخت کمتری نسبت به افرادی‌که چای مصرف نمی‌کردند داشتند. شرکت‌کنندگان در مطالعه‌ای که 5-10 بار در سال، 1-3 بار در ماه، 1-4 بار در هفته و بیش از 5 بار در هفته چای مصرف می‌کردند به ترتیب 17%، 32%، 37% و 26% نرخ زوال کمتری نسبت به کسانی‌که چای مصرف نمی‌کردند داشتند. مصرف قهوه تاثیری نشان نمی‌داد به‌جز در بالاترین سطح مصرف که با کاهش چشم‌گیر 20 درصدی زوال همراه بود. این مطالعه از داده‌های مطالعه سلامت قلب و عروق بیش از 4800 مرد و زن در سنین 65 سال به بالا استفاده کرد تا تغییر در عملکرد شناختی در طول زمان را بررسی کند. داده‌های شرکت‌کنندگان در مطالعه تا 14 سال برای زوال شناختی طبیعی دنبال شد.
کاهش وزن
به تازگی ارتباط چای، به‌خصوص چای سبز با کاهش وزن در بزرگسالان مورد تائید برخی از محققان قرار گرفته است. این ارتباط بر اساس این باور است که چای تاثیر متابولیسمی بر چربی‌های بدن دارد و بنابراین اثبات می‌کند که به‌عنوان بخشی از برنامه کاهش وزن در کاهش چربی بدن موثر است.
به‌علاوه این نظریه وجود دارد که مصرف چای سبز می‌تواند با بهبود متابولیسم چربی اثرات مطلوبی برای کسانی‌که ورزش می‌کنند داشته باشد.
