چای که یکی از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های انگلیس است، مدت زیادی نیست که به بریتانیا نسبت داده شده است. اگرچه نوشیدن چای از هزاره سوم قبل از میلاد مسیح در چین شروع شد، اما تا اواسط قرن ۱۷ به انگلستان نیامد. چای به آرامی در کشورهای آسیایی گسترش یافت و در سال ۱۵۶۰ به ونیز اروپا رسید، هرچند ممکن است در اوایل ۱۵۱۵، کشتی‌های تجاری پرتغال با چین ارتباط برقرار کرده باشند. به هر حال امروزه چای انگلیسی جزء محبوب‌ترین چایهای شناخته‌شده در جهان است.
کافه‌های لندن
جالب است بدانید که این کافه‌های لندن بودند که برای اولین‌بار چای را به انگلستان معرفی کردند. یکی از بازرگان‌های معروف چای، توماس گاروی بود که یک کافه در کوچه اکسچنج (Exchange Alley) در لندن داشت. او از سال ۱۶۵۷ چای دم‌کرده و چای خشک را به مشتریان عرضه می‌کرد. سه سال بعد او یک تبلیغ در مورد فروش چای در میان مردم عرضه کرد. متن این تبلیغ این گونه بود: بدن خود را پر انرژی کنید و از پیری در امان بمانید.
از آن زمان چای در میان کافه‌ها بسیار محبوب گشت و بسیاری از فروشگاه‌ها آن را برای خرید مردم فراهم کردند. این امر موجب ناراحتی دیگر صنف‌ها شد زیرا چای، فروش نوشیدنی‌های دیگر را کاهش داد و تهدیدی برای دولت شد؛ زیرا آن‌ها برای چای مالیات نمی‌گرفتند. تا سال ۱۷۵۰ چای تبدیل به نوشیدنی مورد‌علاقه مردم با سطح پایین‌تر در انگلیس شد.
مالیات چای
چارلز دوم با وضع قوانین سفت و سخت برای فروش چای نهایت تلاشش را کرد تا با رشد آن جلوگیری کند. این قضیه برای مقابله با رشد چای طراحی شده بود، اما آن‌قدر غیرمعمول بود که اجرای آن غیرممکن شد. بعد از آن قانونی درست شد که کافه‌ها برای فروش یا عرضه چای باید مجوز داشته باشند.
این فقط بخشی از تلاش دولت برای کنترل یا کم‌کردن محبوبیت چای در بریتانیا بود. در اواسط قرن هجدهم، مالیات چای به ۱۱۹ درصد رسیده بود. این مالیات سنگین باعث ایجاد یک صنعت کاملا جدید شد و آن هم قاچاق چای بود.
چای قاچاق
کشتی‌هایی از هلند و اسکاندیناوی به سواحل بریتانیا می‌آمدند و منتظر قاچاقچیان می‌ماندند تا چای ارزشمند را در سواحل بارگیری کنند. قاچاقچیان که معمولا ماهیگیر بودند، چای را از راهروهای زیر‌زمینی به انبارهای مخفی می‌بردند. یکی از این انبارهای مخصوص در یکی از ساختمان‌های معروف آن زمان مخفی شده بود. با این حال حتی قاچاق چای نیز گران‌قیمت بود اما به خاطر سود زیاد آن قاچاقچیان تصمیم گرفتن که چای را با مواد دیگر مانند میوه، بیدانه، شیرین‌بیان و برگ‌های آلوچه جنگلی مخلوط کنند. برگ‌های چای استفاده‌شده را نیز مجددا خشک می‌کردند و با برگ‌های تازه مخلوط می‌کردند.
در نهایت در سال ۱۷۸۴ ویلیام‌پیت‌مالیان را از ۱۱۹% به ۱۲٫۵% کاهش داد که به خاتمه‌دادن به کار قاچاقچیان منتهی شد. البته تقلب در صنعت چای باقی ماند تا زمانی‌که به خاطر جریمه‌های سنگینی که برای آن وضع شد، آن هم متوقف گشت.
قایق‌های کلیپر چای
در اواخر سال‌های ۱۸۰۰ کشتی‌هایی که چای را از شرق دور به بریتانیا حمل می‌کردند ممکن بود بیش از یک سال طول بکشد تا محموله‌های ارزشمند خود را به بریتانیا برسانند. زمانی‌که شرکت هند شرقی در سال ۱۸۳۲ انحصار تجارت چای را به‌دست آورد، متوجه شد که نیاز به کاهش این زمان سفر دارد. آمریکایی‌ها عملا اولین “کلیپر”ها، کشتی‌هایی شبیه قایق بادبانی، را طراحی کرده‌اند اما انگلیسی‌ها بیش‌ترین بهره را از آن بردند. این کلیپرها در ۱۸ نقطه از اقیانوس پراکنده بودند که انتقال چای را بر عهده داشتند و به اندازه یک کشتی مدرن امروزی سرعت داشتند.
سرعت این کلیپرها به‌قدری مشهور شد که یک مسابقه سالانه بین کلیپرها از رودخانه کنتون تا لندن داک برگزار شد. اولین کشتی که برای تخلیه محموله خود رسید برای کاپیتان و خدمه‌اش جایزه پر‌ارزشی را به‌دست آورد. معروف‌ترین کشتی کلیپر کاتی سارک بود که در سال ۱۸۶۸ ساخته شده است. این کشتی فقط هشت‌بار حمل چای را انجام داد اما همین مقدار برای آن دوران بسیار قابل‌توجه بود. کاتی سارک اکنون در نمایشگاه گرینویچ به نمایش گذاشته شده است.
آداب و رسوم چای انگلستان
گفته می‌شود که چای عصر برای اولین‌بار توسط یک شخص به نام آنا، هفتمین بانوی دوک بدفورد انجام شد. در اوایل ۱۸۰۰، او این ایده را مطرح کرد که در فاصله بین شام و ناهار و در بعد از ظهر می‌شود همراه خانواده چای نوشید. این رسم به‌زودی در میان جامعه کارگر به‌دلیل این‌که بعد از ناهار چیز زیادی نمی‌خوردند، مرسوم شد و به‌مرور در کل بریتانیا این به عنوان یک فرهنگ مرسوم به کار رفت.
فروشگاه‌های چای
ریشه فروشگاه‌های چای انگلیسی که امروزه بسیار محبوب‌اند به یک نفر برمی‌گردد. مدیر شرکت نان آریتد، در سال ۱۸۶۴ شروع به عرضه چای و غذا به مشتریانش کرد. این پذیرایی البته تنها برای مشتریان خاص انجام می‌شد که بعد از آن به سرعت افراد دیگر همان را از فروشگاه درخواست کردند. مفهوم فروشگاه چای مانند یک بمب در سراسر بریتانیا صدا کرد و در میان بانوان بسیار محبوبیت پیدا کرد. زیرا آن‌ها می‌توانستند در فضای آرام و ساکتی بدون‌مزاحمت با دوستانشان ارتباط برقرار کنند.
چای و سفال‌گری
ممکن است از خودتان سوال کنید که آیا چای انگلیسی با رشد صنعت سفال‌گری در بریتانیا ارتباط دارد؟ پاسخ ساده است. چای به‌طور سنتی در فنجان‌های بدون دسته در چین نوشیده می‌شد. وقتی‌که چای در انگلیس محبوب شد، مردم به فنجان‌هایی با دسته نیاز داشتند تا بتوانند چای را با سنت‌های خودشان تطبیق دهند.
این امر موجب رشد سریع صنعت سفال‌گری و ظروف چینی گشت و شرکت‌هایی نظیر وج‌وود، اسپاد و رویال‌دالتون از این اتفاق سود بسیاری بردند.